بررسی تأثیر خداپنداره (تصور از خدا) صحیح در مقابله با افسردگی

هدف پژوهش، این بود که تأثیر «خداپنداره» صحیح (مبتنی بر آیات و روایات) را در مقابله با افسردگی بررسی کند؛ روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و نوع پژوهش کاربردی است؛ داده‌های آن به صورت کتابخانه‌ای از متون دینی و منابع معتبر روانشناسی جمع‌آوری شده است؛ نتایج نشان داد که «خداپنداره صحیح» در هرکدام از حیطه های «توکل»، «عدل الهی»، «قضا و قدر» و «رازقیت خداوند» آثار مثبتی را در پی دارد؛ در حیطه «توکل» موجب می شود که مشکلات را  آسان تر ببیند، انگیزه و اراده قوی داشته باشد، احساس عزت، حرمت نفس و امیدواری کند، خداپنداره صحیح در زمینه «عدل ­الهی» موجب واقع­نگری، فاجعه آمیز ندیدن امور ورضایت از خداوند می­شود. در زمینه «قضا و قدر»، منجر به معنادهی صحیح به حوادث، احساس توانمندی و دوری از غم و اندوه می­گردد؛ در حیطه «رزاقیت ­الهی» موجب دوری از حرص، رضایت از روزی مقدر، احساس بی­نیازی از دیگران می شود؛ لذا اصلاح خداپنداره می تواند افسردگی در این حیطه ها را کنترل و درمان نماید.